Leuk, een afspraakje met een lieve, mooie vrouw! En ze wil ook nog mee naar de film Les Misérables (‘De Ellendigen’), naar een beroemd verhaal waarvan ik geen genoeg kan krijgen! Dit spannende en vlammende epos tegen heersers die mensen uitbuiten, draait in bioscoop City in Hilversum. Ik ben er een kwartier voor aanvang en vraag bezorgd of er nog wel kaartjes zijn. ‘Nog 327’, zegt de verkoper… Lange film. De kaartjes kosten tien euro per stuk, toch twintig % meer dan het Filmtheater aan de overkant zou rekenen. Zij arriveert. We bestellen twee flesjes bier: samen voor 6,50 euro. Dan gaan de deuren van Zaal 1 open. Mijn date gaat voorop en zegt: ‘Ik zag een muis!’ Nou ja, da’s een passend voorprogramma voor een film die zich grotendeels afspeelt in de sloppen van het Parijs dat zich dé Revolutie goed herinnert! We nemen plaats. De vloer plakt en op de stoelen liggen onverpakte snoepjes. Meer dan voldoende beenruimte, dat wel. Dan begint de film… Ongelooflijk, wat een decors, wat een verhaal van liefde, onrecht en moed, wat een uitstekende muziek! En ongelooflijk ook…, hoe miserabel de stoelen zitten! Hoe heeft iemand het ooit in zijn hoofd gehaald om de klanten te trakteren op stoelen die – aaah!… – écht pijn doen aan je rug? En die als je, zoals ik, 1.90 m of langer bent, ook geen lekkere steun bieden aan je hoofd. Wat een minachting: je voelt metalen delen in plaats van een zacht kussen. Toegegeven, dan maak je zelf tenminste nog íets mee van het harde leven van de paria’s uit Les Misérables… Maar hoe kan ik, net als in die film, broederlijk troost bieden? De opstelling van de stoelen en pijn in mijn rug, nodigen niet uit tot het maken van arm-contact met wie naast mij zit, ook al wil ik dat nog zo graag. Hoe ga ik dat straks goedmaken? Na afloop van ‘Les Miz’ stel ik voor om in 37 passen naar het Filmtheater te lopen. Daar nemen we plaats op relaxstoelen aan een tafeltje met brandend sfeerlichtje en uitzicht op het Herenplein bij nacht. Dan drinken we nog gezellig twee betaalbare, goed smakende wijntjes (samen 5 euro). Aaah!…, dat helpt. We spreken over de film en staan stil bij de vraag of wij, net als de Parijzenaars van toen, ook onze meubels – en zelfs een piano – uit het raam zouden gooien? Dit om mee te helpen aan de opbouw van barricades tegen de aanvallende minachters met hun plofsalarissen, aanhangers van de Franse koning. – Ik denk dat we zéker op dat idee kunnen komen! – Als onze eigen nieuwe koning er een (oranje)klantonvriendelijk potje van maakt en we op dat moment in bioscoop City… op een stoel zitten! Dan zullen wij met z’n tweetjes laten zien dat we van goede huize komen. Zelfs goed zijn voor een héle barricade – van 327 stuks!
Hilversum,
Martin van Brakel
[Ook gepubliceerd in de rubriek “Lezers schrijven” in De Gooi- en Eemlander van 21 februari 2013]
[Uit de rubriek “60 seconden” en het artikel “Schone wc” van journalist Casper van den Broek in De Gooi- en Eemlander van 5-10-2010:]
Schone wc
Wat is het toch altijd een feest om een bezoekje te brengen aan het Filmtheater van Hilversum.
En dan ook nog met een kortingskaartje. De afgelopen weken ben ik wat vaker bij de C1000-supermarkt geweest voor de actie “2e bioscoopkaartje gratis”. En dus zat ik afgelopen week bij de prachtige Duitse film “Vision”, over het leven van de middeleeuwse non Hildegard von Bingen. Mooie beelden van Duitse landschappen en kloosters. En zoals sommigen van jullie inmiddels al weten, ben ik een fan van Duitsland. Het bijzondere van het Filmtheater van Hilversum is, dat het niet alleen splinternieuw is en van een prachtige architectuur, maar ook dat er hoofdzakelijk het typische filmhuispubliek komt. Dus niks vervelend geknisper van popcorn, dringen bij de kassa of personeel bij het buffet dat je in alle drukte als een nummer behandelt. Nee, heerlijk van tevoren recensies lezen op het mededelingenbord en een kopje koffie bij de film. Zo’n filmtheater heeft nog een groot voordeel: de toiletten. In veel commerciële bioscopen met “kneuk”-films (van welke twee termen zou dat woord nou zijn gemaakt?) zijn de oude pisbakken niet om aan te zien. Dat daar nou niet eens van die dure bioscoopkaartjes in wordt geïnvesteerd. Uit de potten van het Filmtheater Hilversum kun je bijna eten, al is borrelhapjes nuttigen aan de bar natuurlijk verstandiger. Alleen al voor de mooie schone wc’s is het de moeite waard daar eens een keertje naar de film te gaan.
De KRACHT van VeelKijkers 
Miserabele stoelen City
Leuk, een afspraakje met een lieve, mooie vrouw! En ze wil ook nog mee naar de film Les Misérables (‘De Ellendigen’), naar een beroemd verhaal waarvan ik geen genoeg kan krijgen! Dit spannende en vlammende epos tegen heersers die mensen uitbuiten, draait in bioscoop City in Hilversum. Ik ben er een kwartier voor aanvang en vraag bezorgd of er nog wel kaartjes zijn. ‘Nog 327’, zegt de verkoper… Lange film. De kaartjes kosten tien euro per stuk, toch twintig % meer dan het Filmtheater aan de overkant zou rekenen. Zij arriveert. We bestellen twee flesjes bier: samen voor 6,50 euro. Dan gaan de deuren van Zaal 1 open. Mijn date gaat voorop en zegt: ‘Ik zag een muis!’ Nou ja, da’s een passend voorprogramma voor een film die zich grotendeels afspeelt in de sloppen van het Parijs dat zich dé Revolutie goed herinnert! We nemen plaats. De vloer plakt en op de stoelen liggen onverpakte snoepjes. Meer dan voldoende beenruimte, dat wel. Dan begint de film… Ongelooflijk, wat een decors, wat een verhaal van liefde, onrecht en moed, wat een uitstekende muziek! En ongelooflijk ook…, hoe miserabel de stoelen zitten! Hoe heeft iemand het ooit in zijn hoofd gehaald om de klanten te trakteren op stoelen die – aaah!… – écht pijn doen aan je rug? En die als je, zoals ik, 1.90 m of langer bent, ook geen lekkere steun bieden aan je hoofd. Wat een minachting: je voelt metalen delen in plaats van een zacht kussen. Toegegeven, dan maak je zelf tenminste nog íets mee van het harde leven van de paria’s uit Les Misérables… Maar hoe kan ik, net als in die film, broederlijk troost bieden? De opstelling van de stoelen en pijn in mijn rug, nodigen niet uit tot het maken van arm-contact met wie naast mij zit, ook al wil ik dat nog zo graag. Hoe ga ik dat straks goedmaken? Na afloop van ‘Les Miz’ stel ik voor om in 37 passen naar het Filmtheater te lopen. Daar nemen we plaats op relaxstoelen aan een tafeltje met brandend sfeerlichtje en uitzicht op het Herenplein bij nacht. Dan drinken we nog gezellig twee betaalbare, goed smakende wijntjes (samen 5 euro). Aaah!…, dat helpt. We spreken over de film en staan stil bij de vraag of wij, net als de Parijzenaars van toen, ook onze meubels – en zelfs een piano – uit het raam zouden gooien? Dit om mee te helpen aan de opbouw van barricades tegen de aanvallende minachters met hun plofsalarissen, aanhangers van de Franse koning. – Ik denk dat we zéker op dat idee kunnen komen! – Als onze eigen nieuwe koning er een (oranje)klantonvriendelijk potje van maakt en we op dat moment in bioscoop City… op een stoel zitten! Dan zullen wij met z’n tweetjes laten zien dat we van goede huize komen. Zelfs goed zijn voor een héle barricade – van 327 stuks!
Hilversum,
Martin van Brakel
[Ook gepubliceerd in de rubriek “Lezers schrijven” in De Gooi- en Eemlander van 21 februari 2013]
[Uit de rubriek “60 seconden” en het artikel “Schone wc” van journalist Casper van den Broek in De Gooi- en Eemlander van 5-10-2010:]
Schone wc
Wat is het toch altijd een feest om een bezoekje te brengen aan het Filmtheater van Hilversum.
En dan ook nog met een kortingskaartje. De afgelopen weken ben ik wat vaker bij de C1000-supermarkt geweest voor de actie “2e bioscoopkaartje gratis”. En dus zat ik afgelopen week bij de prachtige Duitse film “Vision”, over het leven van de middeleeuwse non Hildegard von Bingen. Mooie beelden van Duitse landschappen en kloosters. En zoals sommigen van jullie inmiddels al weten, ben ik een fan van Duitsland. Het bijzondere van het Filmtheater van Hilversum is, dat het niet alleen splinternieuw is en van een prachtige architectuur, maar ook dat er hoofdzakelijk het typische filmhuispubliek komt. Dus niks vervelend geknisper van popcorn, dringen bij de kassa of personeel bij het buffet dat je in alle drukte als een nummer behandelt. Nee, heerlijk van tevoren recensies lezen op het mededelingenbord en een kopje koffie bij de film. Zo’n filmtheater heeft nog een groot voordeel: de toiletten. In veel commerciële bioscopen met “kneuk”-films (van welke twee termen zou dat woord nou zijn gemaakt?) zijn de oude pisbakken niet om aan te zien. Dat daar nou niet eens van die dure bioscoopkaartjes in wordt geïnvesteerd. Uit de potten van het Filmtheater Hilversum kun je bijna eten, al is borrelhapjes nuttigen aan de bar natuurlijk verstandiger. Alleen al voor de mooie schone wc’s is het de moeite waard daar eens een keertje naar de film te gaan.
Casper van den Broek